മുനിക്കഥ-അണിമാണ്ടവ്യന്‍

കുന്തമുനയില്‍ കോര്‍ത്താലും മൌനവൃതം മുടക്കില്ല; അനീതി കണ്ടാല്‍ വ്രതം മുടങ്ങിയത് തന്നെ. പുരാണത്തില്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു കഥാപാത്രമുണ്ട് മാണ്ടവ്യന്‍. മാണ്ടാവ്യമുനിയുടെ കഥ ഇങ്ങനെ:

പണ്ടുപണ്ട് മാണ്ടവ്യന്‍ എന്നൊരു ബ്രാമണ താപസ്സനുണ്ടായിരുന്നു. സാദാരണ താപസന്മാരെപ്പോലെ ഇരുന്നല്ല അദ്ദേഹം തപസ്സനുഷ്ടിച്ച്ചത്. ഇരുകൈകളും പൊക്കി നിന്നുകൊണ്ടാണ് മാണ്ടവ്യന്‍ തപസ് ചെയ്തത്. ഒരക്ഷരം ഉരിയാടാതെ വര്‍ഷങ്ങളോളം മൌനിയായി മുനി തപസ് ചെയ്തു. തന്റെ തലയില്‍ പക്ഷികള്‍ കാഷ്ട്ടിച്ചിട്ടും മഞ്ഞും മഴയും കൊണ്ടിട്ടും മുനി അതേ നില്പ് നിന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരിക്കല്‍ കുറെ കള്ളന്മാര്‍ രാജധാനിയില്‍ നിന്നപഹരിച്ച്ച്ച ധനവുമായി അത് വഴി വന്നു. രാജ കിങ്കരന്മാര്‍ പിന്തുടരുന്നത് കണ്ടു സുരക്ഷിതമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് ധനമെല്ലാം ഒളിപ്പിക്കുന്നതാണ് ബുദ്ധി എന്ന് കരുതി അവര്‍ മുനിയെ വിളിച്ച് ഉണര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു. മുനി ധ്യാനത്തില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നുമില്ല ഒരക്ഷരം ഉരിയാടിയതുമില്ല. കള്ളന്മാര്‍ മാണ്ടവ്യന്റെ താടിക്കു പിടിച്ചു വലിച്ചു നോക്കി; വായ്‌ പിളര്‍ന്നു നോക്കി; കണ്പോള ഉയര്‍ത്തി നോക്കി; കത്തിയെടുത്തു ശരീരത്തില്‍ കുത്തി നോക്കി അണിമാണ്ടവ്യന്‍ അനങ്ങിയില്ല. ഇത് തന്നെ തക്കമെന്നു കരുതി കള്ളന്മാര്‍ ധനമെല്ലാം അണിമാണ്ടവ്യന്റെ കാല്‍ക്കല്‍ വച്ചിട്ട് ഒറ്റ ഓട്ടം. പുറകെ വന്ന രാജകിങ്കരന്മാര്‍ കണ്ടത് പണ്ടമെല്ലാം നിലത്തു വച്ചു പ്രതിമ പോലെ നില്‍ക്കുന്ന ആണിമാണ്ടവ്യനെയാണ്.

അണിമാണ്ടവ്യനെ രാജകിങ്കരന്മാര്‍ കൈയോടെ പിടി കൂടി; ഒപ്പം കട്ട മുതലും. ഇതിനിടെ കള്ളന്മാരും പിടിയിലായി. രാജകിങ്കരന്മാര്‍ അണിമാണ്ടവ്യന്‍ ഉള്‍പ്പെടെ കള്ളന്മാരെ രാജസന്നിധിയില്‍എത്തിച്ചു. വിചാരണ കൂടാതെ തന്നെ എല്ലാവരേയും ശൂലത്തില്‍ കയറ്റി കൊല്ലാന്‍ രാജകല്‍പ്പനയായി. അണിമാണ്ടവ്യന്‍ മിണ്ടിയില്ല. കള്ളന്മാരോടൊപ്പം അണിമാണ്ടവ്യനെയും രാജകിങ്കരന്മാര്‍ ശൂലത്തില്‍ കൊരുത്തിട്ടു. കള്ളന്മാര്‍ മരിച്ചെങ്കിലും അണിമാണ്ടവ്യന്റെ ഉയിരെടുക്കാന്‍ കാലന് കഴിഞ്ഞില്ല.

അണിമാണ്ടവ്യന്‍ ശൂലത്തില്‍ കിടക്കുന്ന കാലം. അത്രി പുത്രനായ ഉഗ്രശ്രവസ്സിനു വേശ്യാഗൃഹത്ത്തില്‍പോകാനൊരു പൂതി തോന്നി. വിവരം ഭാര്യ ശീലാവതിയെ അറിയിച്ചു. പതിവ്രതയായ ശീലാവതി ഭര്‍ത്താവിന്റെഇങ്കിതം സാധിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. മരണശയ്യയില്‍ കിടക്കുന്ന ഭര്‍ത്താവിന്റെ ഒടുവിലത്തെആഗ്രഹാമാകാം ഇത്. ശീലാവതി ആരെയും സഹായത്തിനു വിളിച്ചില്ല. ആരോടും പറയാന്‍ കൊള്ളാത്തകാര്യത്ത്തിനാനല്ലോ പുറപ്പാട് . ശീലാവതി ഉഗ്രശ്രവസ്സിനെ തോളിലേറ്റി വേശ്യാഗൃഹത്ത്തിലേക്ക് നടന്നു. നടന്നുനടന്ന്‍ അണിമാണ്ടവ്യന്റെ സമീപമെത്തി. ശൂലത്തില്‍ 'റ' പോലെ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന അണിമാണ്ടവ്യനെ കണ്ടഉഗ്രശ്രവസ്സിനു സഹതാപമല്ല ചിരിയാണ് വന്നത്. ഉഗ്രശ്രവസ്സിന്റെ പരിഹാസം അണിമാണ്ടവ്യനു ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. പതിവ്രതയായ ഭാര്യയുടെ തോളിലേറി വേശ്യയെ കാണാന്‍ പോകുന്ന ഉഗ്രശ്രവസ്സിനോടു അടങ്ങാത്ത കോപംഅണിമാണ്ടവ്യനു തോന്നി. ഉഗ്രശ്രവസ്സിന്റെ പരിഹാസം കൂടി കേട്ടതോടെ അണിമാണ്ടവ്യന്റെ കോപം ഇരട്ടിച്ചു. അണിമാണ്ടവ്യന്‍ ഉഗ്രശ്രവസ്സിനെ ശപിച്ചു:

"നാളെ സൂര്യോധയത്തിനു മുന്‍പ് നിന്റെ തല പൊട്ടിത്തെറിക്കട്ടെ".

ശീലാവതിയും വിട്ടില്ല; അവളും കൊടുത്തു ഒരു പ്രതിശാപം:

"നാളെ സൂര്യനുദിക്കാതെ പോകട്ടെ".

ശീലാവതി പറഞ്ഞത് സത്യമായി. പിറ്റേന്നു സൂര്യനുദിച്ച്ചില്ല. സൂര്യനുദിക്കില്ലെന്ന പ്രതിജ്ഞയില്‍ നിന്ന് ശീലാവതിയെപിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ ഒടുവില്‍ അത്രി പത്നി അനസൂയ തന്നെ വേണ്ടി വന്നു. അണിമാണ്ടവ്യന്റെ ശാപം ലക്‌ഷ്യം കണ്ടു. സൂര്യനു ദിച്ച്ചതോടെ ഉഗ്രശ്രവസ് മരിച്ചു വീണു.

ശൂലാഗ്രത്ത്തില്‍ കിടന്ന മുനി മരിച്ചില്ല. കൂനിന്മേല്‍ കുരു പോലെ അണിമാണ്ടവ്യനെ കണ്ട പരമശിവന്‍ മുനിക്ക്‌ദീര്‍ഘയുസ്സുണ്ടാകാന്‍ അനുഗ്രഹവും നല്‍കി. ഇതിനിടെ അണിമാണ്ടവ്യന്‍ ശൂലം തരച്ച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത കഥ രാജാവ്അറിഞ്ഞു. ദിവ്യനായ മഹാര്ഷിയോടു താന്‍ ചെയ്ത തെറ്റിന് രാജാവ് മാപ്പ് ചോദിച്ചു. ശൂലം വലിച്ച്ചൂരാന്‍ രാജാവ്ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ശ്രമം വിഫലമായി. ഒടുവില്‍ ശൂലം അറുത്തെടുത്തു. ശൂലാഗ്രം ശരീരത്തില്‍ അവശേഷിച്ച്ചത് കൊണ്ട്മാണ്ടവ്യന്‍ പിന്നീട് അണിമാണ്ടവ്യന്‍ എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെട്ടു.

ശൂലമുനയും പേറി അണിമാണ്ടവ്യന്‍ ശിഷ്ട ജീവിതം കഴിച്ചു കൂട്ടി. ഒരിക്കല്‍ ധര്മവ്യാധനെ കണ്ട മുനി തനിക്കു ശൂലദന്ധനം ഏല്‍ക്കാനുള്ള കാരണം ആരാഞ്ഞു. ബാലനായിരുന്നപ്പോള്‍ തുമ്പിയെ പുല്‍ക്കൊടിയില്‍ കോര്ത്തത്തിന്റെശിക്ഷയാണ് ഇതെന്ന്‌ മറുപടി കിട്ടി. ഇത് കേട്ട അണിമാണ്ടവ്യനു കലിയിളകി. അദ്ദേഹം ധര്‍മദേവനെ ശപിച്ചു:

"പന്ത്രണ്ടു വയസ്സിനു താഴെയുള്ള കുട്ടികള്‍ ചെയ്യുന്ന പാപങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശിക്ഷയില്ലെന്നൊരു ശാസ്ത്രവിധിയുണ്ട്. ശാസ്ത്രവിധിതെറ്റിച്ച് ബ്രാഹ്മണനായ എന്നെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി കൊന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന നീ മനുഷ്യ ജാതിയില്‍ അധമനായശൂദ്രനായി പിറക്കട്ടെ".

വിദുരരുടെ ജനനത്തിനു വഴിയൊരുക്കിയത് അണിമാണ്ടവ്യന്റെ ഈ ശാപമാണെന്ന് പുരാണങ്ങള്‍ പറയുന്നു.

*******